Ομάδα για πρωταθλητισμό ο Ολυμπιακός του β΄ μέρους

Διπρόσωπος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ο Ολυμπιακός Βόλου, στο πρώτο παιχνίδι έδρας για το πρωτάθλημα της Φούτμπολ Λιγκ. Μπροστά στο κοινό τους, που ζητούσε να πειστεί για τη δυναμικότητα της ομάδας του Χαραλαμπίδη, οι ερυθρόλευκοι δεν δημιούργησαν απολύτως τίποτα στο πρώτο μέρος, αλλά μεταμορφώθηκαν προς το καλύτερο στην επανάληψη και έφτασαν δίκαια στο πρώτο τρίποντο της σεζόν.

Ο Απόστολος Χαραλαμπίδης παρέταξε στο χορτάρι του Ε.Α.Κ. μία πολύ συντηρητική εκδοχή του 4-2-3-1, καθώς περιλάμβανε δύο καθαρούς ανασταλτικούς μέσους (Καραμανλή και Τσιάρα), με τον Ντάριο Φερνάντες να «προβιβάζεται» σε ρόλο δεκαριού, πίσω από τον Ντεπέτρις.

Στο πρώτο ημίχρονο δεν φάνηκε να υπάρχει ξεκάθαρο πλάνο ανάπτυξης, αφού πολύ συχνά βλέπαμε γεμίσματα από τους Αρβανίτη (κυρίως) και Ντάσιο προς τον χώρο της επίθεσης, όπου οι φιλοξενούμενοι υπερείχαν αριθμητικά και καθάριζαν εύκολα.

Η κυκλοφορία της μπάλας ήταν αργή και προβλέψιμη, με πλήρη απουσία κάθετου παιχνιδιού. Οι παίκτες του Χαραλαμπίδη δοκίμασαν να απειλήσουν από τις πτέρυγες και ιδίως από τη δεξιά πλευρά, η οποία με Νικολιά και Γκουγκούδη ήταν πιο κινητική επιθετικά σε σχέση την αριστερή, χωρίς ωστόσο ουσία σε όσες πλαγιοκοπήσεις έγιναν, αφού η περιοχή του Μπλάζιτς ήταν συνήθως άδεια από ερυθρόλευκες φανέλες.

Οι ερυθρόλευκοι ποδοσφαιριστές και ιδίως αυτοί που έπρεπε να δημιουργήσουν, φαινόντουσαν παγιδευμένοι σε κλειστούς χώρους, καθώς οι Κρητικοί, σαν τυπική ομάδα του Θωμά Γράφα, δεν έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον να πρεσάρουν την αμυντική γραμμή του Ολ. Βόλου, με αποτέλεσμα να είναι όλοι συγκεντρωμένοι στη μεσαία γραμμή και οι λιγοστοί μεσοεπιθετικοί του Ολυμπιακού να έχουν, σε μικρούς χώρους, αριθμητικό ντεσαβαντάζ.

Έτσι, δεν ήταν έκπληξη ότι ο Ολυμπιακός στο πρώτο μέρος δεν δημιούργησε καμία φάση, όπως βέβαια και τα Χανιά, ενώ πιο δραστήριοι, αν και απομονωμένοι, φάνηκαν οι Φερνάντες και Ντεπέτρις.

Από τη σέντρα κιόλας του δευτέρου μέρους, η εικόνα του Ολυμπιακού Βόλου και του ματς άλλαξε δραστικά. Ο κυριότερος λόγος ήταν η αλλαγή του Χαραλαμπίδη που πέρασε τον Γουόρντεν στην θέση του Καραμανλή, καθώς δεν υπήρχε λόγος, απέναντι σε μία ομάδα που μόνο αμύνεται, να παίζουν δύο καθαροί κόφτες κι άλλαξε τη διάταξη σε 4-4-2.

Η κίνηση αυτή προσέφερε διττό όφελος στους ερυθρολεύκους, κατά πρώτον διότι ο Φερνάντες μπορούσε να φιλτράρει το παιχνίδι από πίσω, χωρίς να έχει την ασφυκτική πίεση των αντιπάλων αμυντικών χαφ και κατά δεύτερον διότι η απουσία «δεκαριού» άνοιξε τον χώρο μπροστά στην άμυνα των Χανίων και μπορούσε να περάσει κάθετα η μπάλα στους δύο επιθετικούς του Ολυμπιακού Βόλου.

Με τον Ροντρίγκο Ντεπέτρις σε μεγάλα κέφια να κινείται σε όλο το πλάτος της επίθεσης, τον Ντάριο Φερνάντες να ενορχηστρώνει με το απλό και ποιοτικό παιχνίδι του και με τον Αντώνη Τσιάρα, ο οποίος ήταν παντού, κυριάρχησε απόλυτα στον χώρο του κέντρου και σταμάτησε εν τη γενέσει της κάθε προσπάθεια των φιλοξενουμένων, δίνοντας την ευχέρεια στον Αργεντίνο να αφοσιωθεί στα δημιουργικά του καθήκοντα, ο Ολυμπιακός κατάφερε, από το ξεκίνημα κιόλας της επανάληψης, να δείξει τα δόντια του στους Χανιώτες.

Όποιος παρακολουθούσε το ματς είχε την εντύπωση ότι έβλεπε άλλη ομάδα στο γήπεδο. Οι ερυθρόλευκοι άρχισαν να πείθουν τον κόσμο τους ότι κάτι πραγματικά ποιοτικό έχει φτιαχτεί. Έχω, μάλιστα, την αίσθηση ότι αν ο Γουόρντεν δεν έδειχνε «βαρύς» – αφού δεν βρίσκεται στο 100% της ετοιμότητάς του – σε ορισμένες φάσεις, ο Ολυμπιακός θα είχε σκοράρει νωρίτερα.

Ο Χαραλαμπίδης, παρότι η ομάδα του ανέβαζε στροφές, θέλησε, πολύ σωστά, να προσθέσει στην εξίσωση και τον Ντιέγκο Λεόν, ο οποίος κατέθεσε άμεσα διαπιστευτήρια της άψογης τεχνικής του κι έτσι ο Ολυμπιακός είχε πλέον δύο εγκεφάλους (Λεόν και Φερνάντες) στο κέντρο.

Η επιστροφή στο 4-2-3-1, με το Λεόν σε ρόλο επιτελικού να θέλει την μπάλα να περνά από τα πόδια του σε κάθε φάση, είχε σαν αποτέλεσμα να μειωθούν και πάλι οι χώροι δράσης των ερυθρολεύκων μεσοεπιθετικών, αλλά πλέον ο Ολυμπιακός έπαιζε κυριαρχικό παιχνίδι κατοχής, με πολύ καλή κυκλοφορία, ταλαιπωρούσε τους κουρασμένους πλέον αμυντικούς των Χανίων και το γκολ έμοιαζε θέμα χρόνου.

Εν τέλει η λύτρωση ήλθε με το συνδυασμό δύο εκ των κορυφαίων του Ολυμπιακού, Φερνάντες και Τσιάρα, σε μία φάση που οι δύο ερυθρόλευκοι εκμεταλλεύτηκαν άψογα την κακή αντίδραση της άμυνας, απότοκη της πίεσης που είχε ασκήσει ο Ολυμπιακός σε όλο το δεύτερο μέρος.

Ο Ολυμπιακός Βόλου έδωσε την πρώτη πειστική απάντηση για την ποιότητα της ομάδας του και το δεύτερο ημίχρονο άφησε υποσχέσεις ότι θα παρουσιάσει όμορφο θέαμα. Ο πρωταθλητισμός, όμως, είναι δύσκολο εγχείρημα και απαιτεί σταθερή απόδοση και αποτελέσματα σε δύσκολες έδρες. Καλό θα είναι, λοιπόν, να γίνει η αρχή από τις Σέρρες.

Θοδωρής Καπάτος για το GoalPost.gr

Ακολουθήστε το goalpost.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις